надбить
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
над-бить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
надбить , надобью, надобьёшь сов. (несов. надбивать) что разг. chetini (labini) uchirmoq bir oz sindirmoq, chaqa qilmoq, darz ketkizmoq; ◆ ~ тарелку tarelkani urib olib bir oz sindirib qoʻymoq.