обколотить
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
об-ко-ло-тить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
обколотить , -очу, -отишь сов. (несов. обколачивать) что прост.
1 urib tushirmoq, qoqmoq, qoqib tashlamoq; ◆ ~ пыль с ковра gilamning changini qoqmoq (qoqib tashlamoq);
2 urib uchirib yubormoq, sindirmoq; ◆ ~ край пиалы piyolaning chetini sindirib qoʻymoq (uchirib yubormoq).