старина
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ста-ри-на
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
старин/а I ж
1 qadim(gi) zamon, qadim, uzoq oʻt mish; в ◆ ~у qadimda, qadim zamonlarda; ◆ памятники ~ы qadimgi zamon yodgorliklari; ◆ пережитки ~ы (uzoq) oʻt mish qoldiqlari;
2 собир. qadimgi (qadimdan qolgan) narsalar, odatlar, eskiliklar, osori antiqa; ◆ коллекционировать ~у qadimgi narsalarni toʻplamoq; ◆ тряхнуть ~ой biror ish-harakatni ilgarigidek (yigitlikdagidek) qilmoq, yigitlik davridagidek bajarmoq.
старина II м разг. boboy, otaxon (qariyalarga murojaat formasi); ◆ эй, ~! hoy, otaxon!; ◆ садись, ~! oʻtir (ing), otaxon!