qadim
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashqa-dim
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlasha. قَدِيم — oʻtgan, ilgarigi, koʻhna, eski
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 ot Uzoq oʻtmish, qadimgi zamon, uzoq, oʻtmish davr. ◆ Qadimdan qolgan odat. v Chorvok dalasi kadimda Madamin bilan Olaxoʻjaboyga karashli edi. P. Tursun, Oʻqituvchi. ◆ Qadimning koidasiga muvofiq, har ikki tomonning shumtaka bolalari bir-birlarini qorga dumalatib, bir nafas mushtlashib oldilar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 sft. Uzoq, oʻtmishdagi; qadimiy, koʻhna. Dadim zamon. v Bu yoʻllar koʻp kadim yoʻllardir. Gʻ. Gʻulom. Hunarmandchilikning rivojlanishi katta savdo yoʻlidagi kadim shaharning boshqa uzoq muzofotu oʻlkalar bilan aloqasini avj oldirdi. K. Yashin, Hamza.
3 Ilgarilari, qadimda. Hovlilarga kiraverishdagi katta va serviqor darvozalarni aytmaysizmi, qadim bunday darvozalarni Orifxoʻjaboylar kurardi. Mirmuhsin, Umid.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҚАДИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.