qadim

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qa-dim

Etimologiyasi

a. قَدِيم — oʻtgan, ilgarigi, koʻhna, eski

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 ot Uzoq oʻtmish, qadimgi zamon, uzoq, oʻtmish davr. ◆ Qadimdan qolgan odat. v Chorvok dalasi kadimda Madamin bilan Olaxoʻjaboyga karashli edi. P. Tursun, Oʻqituvchi. ◆ Qadimning koidasiga muvofiq, har ikki tomonning shumtaka bolalari bir-birlarini qorga dumalatib, bir nafas mushtlashib oldilar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 sft. Uzoq, oʻtmishdagi; qadimiy, koʻhna. Dadim zamon. v Bu yoʻllar koʻp kadim yoʻllardir. Gʻ. Gʻulom. Hunarmandchilikning rivojlanishi katta savdo yoʻlidagi kadim shaharning boshqa uzoq muzofotu oʻlkalar bilan aloqasini avj oldirdi. K. Yashin, Hamza.

3 Ilgarilari, qadimda. Hovlilarga kiraverishdagi katta va serviqor darvozalarni aytmaysizmi, qadim bunday darvozalarni Orifxoʻjaboylar kurardi. Mirmuhsin, Umid.

Sinonimlari

Oldin

Antonimlari

ҚАДИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qadim
древность, далёкое прошлое; // древний, старинный; ◆ qadimda или ◆  qadim vaqtlarda в глубокой древности, в древние времени; ◆ qadim zamonlardan beri издавна, с давних пор; испокон веков; ◆ Oʻzbekistonda qadim zamonlardan beri paxta jadilar в Узбекистане издавна выращивают хлопок.