gula
Ot
gula
Ot
gula
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
gu-la
Aytilishi
Etimologiyasi
GULA I 'toʻqimachilik dastgohining bir qismi’. Ertasi kechhurun g u l a toʻgʻrilab oʻtirsam, eshikni birov tahillatdi (Abdulla Qodiriy). Bu ot qadimgi turkii tildagi ’oyoq-qoʻlni bogʻlab birlashtir-’ maʼno-sini anglatgan kül- feʼlidan (ЭСТЯ, III, 96; Devon, II, 227: kültoʻrdi 'bogʻlab yiqitmoqqa buyurdi’) -ä qoʻshimcha-si bilan yasalgan; keyinchalik soʻz boshlanishidagi k undoshi g undoshiga almashgan; oʻzbek tilada oʻ unlisi — ning yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: kül- + ä = külä > goʻlä > gulä. 7
GULA II ’namuna’, ’andoza’, ’oʻrnak’. Ismatov ham
xujaiinidan gu la koʻtarib, atrofiga harindosh-
uruglarini toʻpladi ("Mushtum"dan). Bu ot qadimgi
turkiy tildagi ’oyoq-qoʻlni bogʻlab birlashtir-’ maʼno —
sini anglatgan kül- feʼlidan -ä qoʻshimchasi bilan
yasalgan koʻlä otining gulä ( < goʻlä) shaklidan maʼno ta-
raqqiyoti asosida yuzaga kelgan: 'bogʻlash’ -> ’andoza olish’.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
- I f. iAjZ. - yumalokdab oʻralgan, eshilgan ip
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
Toʻqimachilik dastgohida tanda iplarini ikkiga ajratib, ular orasidan moki oʻtkazishga xizmat qiladigan moslama. ◆ Ertasi kechqurun gula toʻgʻrilab oʻtirsam, eshikni birov taqillatdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
gu-la
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
- II shv. Nusxa; oʻrnak, andaza.
- Gula koʻtarmoq (yoki koʻchirmoq) Oʻrnak olmoq; taqlid qilmoq. ◆ Ismatov ham xoʻja-yindan gula koʻtarib, atrofiga qarindosh-urugʻlarini toʻpladi-da, yulgʻichlikni boshlab yubordi. "Mushtum" .
Sinonimlari
Antonimlari
ГУЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ot
gula
Ot
gula