nadomat
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
na-do-mat
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
arab. – afsus(lanish), oʻkinish; armon;
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1. Pushaymon, oʻkinch; oʻkinish, afsuslanish, afsus. ◆ Bermas kishiga foyda soʻnggi nadomat. Habibiy. ◆ Buxarobani koʻrib, Qurbon otaning koʻz oldiga Farmonqul va oʻshanga oʻxshagan dunyoga nadomat bilan kelib, zahmat chekib, hasrat bilan oʻtgan kishilar keldi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“
2. s. t. Kimsani yomonlab aytilgan, tar-qatilgan gap, malomat. ◆ Qizi tufayli eshitgan nadomatlari, onasining muttasil miyaga urib turgan toʻqmoqdek gʻidi-bidilari jonini halqumiga keltirib qoʻygan edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“
- Nadomat toshini otmok Birovga malomat qilmoq.
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
НАДОМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
Ruscha ru
nadomat
1 раскаяние, сожаление; ◆ ~ chekmoq сожалеть, раскаиваться;
2 горе, печаль, грусть; ◆ ~ qilmoq горевать, испытывать горе, грустить;
3 разг. некрасивый, безобразный, неприглядный; // неприятное высказывание (о ком-л.); поношение.