niqob

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ni-qob

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — yopinchiq, yuzga tuti-

ladigan toʻr] 1 Oʻzini tanitmaslik yoki himoya qilish uchun yuzga tutiladigan, ki-yiladigan narsa; maska. ◆ Karnaval niqobi. yat Ungur qaziyotgan boyoqishlarning yuzlari chaqmoqdan yara, gʻurra boʻlib ketibdi, shuni tutib olib ishlashsin, deb qildim, — dedi Qudrat, temir niqobni chollarga uzatib. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Ey mohtob, ochgil niqob, Kapnaeajida yangrar soz. T. Toʻla .

2 Maxsus tikilgan jild, qoplama. ◆ Uch derazali katta kabinet, baland suyanchiqli stullarga, yumshoq kreslolarga oq niqob yopilgan. P. Qodirov, „Uch yulduz“ .

3 koʻchma Haqiqatni, haqiqiy hol, qiyofa va shu kabilarni pardalovchi, yashiruvchi narsa, vosita. ◆ Niqobini olmoq. yat Ha, uzoq yillar mobaynida [Erkinning otasi] bolshevik niqobida yurgan. T. Malik, „Iblis devori“ . ◆ [Mutavalli] Yuzidagi gʻazab va norozilik alomatlarini joʻrttaga yoʻqotib, yasama shodlik niqobini kiyib olibdi. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Bu hol [Homidning] sirini ochar, yuzidagi niqobini olishga, raqiblar ila yuzma-yuz kelishga majbur etar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

НИҚОБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

niqob
прям. и перен. маска; ◆ doʻstlik niqobi ostida под маской дружбы, под личиной дружбы; ◆ niqob kiymoq (или tortmoq) надевать маску; ◆ niqobni olib tashlamoq снимать маску.