qoʻrqinch

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻr-qinch

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoʻrquv holati, hissi; qoʻr-quv, dahshat, vahima. ◆ Uning vujudini qoʻr-qinch qamrab oldi. Qoʻrqinchga tushmoq. n ◆ Nigoraning hamon qoʻrqinch, dahshat toʻla koʻzlarida minnatdorchilik uchquni yiltira-di. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

2 Xavotirlik, bezovtalik holati, his-si; xavfsirash, hadiksirash; hadik. ◆ Niko-linning qalbini yangi bir qoʻrqinch tatalar-di. Oʻq-dori, oziq-ovqat unda chegarali edi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Endi bu ikkinchi soxta xatni yozdirishda, garchi hozir Ota-bekning qoʻlyozmasi oʻz qoʻlida boʻlsa ham, yana qoʻrqinchi yoʻq emas edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

3 ayn. qoʻrqinchli. ◆ Otabek sapchib ketdi, tusi qoʻrqinch holga kirgan edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Toshni toillarga urib, Tar-qatib qoʻrqinch ohang. Gʻayratiy . ◆ Kumushbibi ortiq chidolmadimi, qoʻrqinch bir tovush bilan hayqirdi: -Oh, oʻlaman, koʻp soʻzlama! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

ҚЎРҚИНЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻrqinch
боязнь, страх, ужас; // страшный; ужасный; // страшно; ужасно;
2 опасность; // опасный; ◆ qoʻrqinch yoʻl опасный путь, опасная дорога.