safro

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

saf-ro

Etimologiyasi

a. صفراء — sariq rang; oqimtir; oʻt, safro

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Odam jigaridagi bezlar orqali muntazam ishlab chiqiladigan koʻ-kimtir sariq suyukdik; zarda, oʻt. ◆ Safro odatda jigardan oʻn ikki barmoqli ichakka oqib tushib, soʻngra ingichka ichakka oʻtadi. N. Ismoilov, „Kasallarni parvarish qilish“ .

Safro tashlamoq Safro qayt qilmoq. /◆ Joʻrabek] Dushanba, seshanba kunlari safro tashlab, ruhi yorishgan kishidek, ancha yengil tortdi. Mirmuhsin, „Qulamas qoya“ . Safrosi qaynamoq ayn. zardasi qaynamok, q. zarda. ◆ Inolchiq Umarxoʻjaning til uchidagi tum-taroqli soʻziga quloq solarkan, safrosi qay-nar, yer tepinib, uni soʻkishdan oʻzini bazoʻr tutib turardi. M. Osim, „Oʻtror“ .

Antonimlari

САФРО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

safro
физиол. жёлчь; ◆ safro tashlamoq блевать, рвать жёлчью; ◆ 

• safro oʻti бот. авран, грациола.