Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

va-hi-ma-li

Aytilishi

Etimologiyasi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kishini vahimaga sola-digan; qoʻrqinchli.◆ Vahimali koʻrinish. Vahi-mali tovush. n Front Bektemirga dastlab uncha vahimali koʻrinmadi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .◆ Haya>1 oʻtmay, vahimali guldurash yaylovni larzaga soldi. A. Dilmurodov, „Os-monning bir parchasi“ .◆ Oʻngirning tepasi baland jar. Uning tagida gʻor ham bor. Bu vahimali joylarga kunduzlari ham hech kim kelmaydi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

2 Salobatli, haybatli.◆ Olis-olisdan vahimali koʻringan qoyalar asta qiyofalarini oʻzgartirib, chala-yarim qoʻrgʻonlarga oʻxshab qoldi. J. Abdullaxonov, „Oriyat“ .

3 Vahimani, qoʻrqinchni ifodalovchi, shundan darak beruvchi.◆ Omil Nodirning bu vahimali gaplarga ham eʼtibor bermagan-ligiga ajablanib turdi-da, amakning oldida turishini aytib, chiqib ketdi. S. Yunusov, „Kutilmagan xazina“ .◆ Xotin, rangi oppoq, koʻz-larini katta-katta ochib, unga vahimali qarar va boshini chayqab pichirlar edi. A. Qahhor, „Anor“ .

Sinonimlari

Antonimlari

ВАҲИМАЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

vahimali
1 страшный, ужасный, ужасающий; жуткий, наводящий страх, ужас; ◆ vahimali manzara страшное зрелище; ◆ vahimali koʻrinmoq казаться страшным, ужасным;
2 панический, доведённый до крайности, преувеличенный;
3 перен. солидный, внушительный; ◆ vahimali qiyofa 1) устрашающий, наводящий ужас вид; 2) солидная, внушительная внешность.

vahimali