yoqalamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yo-qa-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yoʻl, sohil va sh. k. yoqasi, chekkasi boʻylab yurmoq, bormoq. U ◆ jinni-larcha oʻz-oʻzi bilan gaplashib, anhor yoqalab ancha vaqt tentiradi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Oʻrmon yoqalab toʻrt soat yurdik. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ .

2 kam qoʻll. Yoqasidan tutmoq, ushlamoq. ◆ Durust, Yoʻlchi yomon bola. Ammo biz uni orqa-cuda qopi bilan, qoʻlida tuguni bilan yoqalaga-nimiz yoʻq, pichogʻida hali qon koʻrmadik. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ЁҚАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yoqalamoq
1 поймать, схватить (кого-л.) за горло, за шиворот;
2 идти вдоль; идти по берегу, краю (чего-л.); dare yoqalab bormoq идти по берегу реки; koʻchani yoqalab oqayotgan ariq арык, который течёт вдоль улицы; anhor yoqalab oʻsgan daraxtlar деревья, растущие вдоль рек, по берегу реки.