чин
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
чин
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
чин м, мн. -ы]]{{izoh[[|]], р. }}-ов
1 уст. rasm, rasm-rusum, marosim, tartib, qoida, odat; ◆ ~ погребения dafn qilish marosimi;
2 chin, amal, mansab, martaba; daraja, rutba; ◆ высокий ~ yuqori mansab; гражданские чины grajdanlik mansablari; офицерские чины ofitserlik mansablari;
3 amaldor, mansabdor; чины дипломатического корпуса diplomatik korpus amaldorlari; * без чинов уст. betakalluf; ◆ ~ом разг. ili◆ ~ по ~у разг. i ◆ ~ чинарём прост. шутл. joy-joyida, koʻngildagidek; talab qilinganidek, batartib (oʻz navbati bilan, birin-ketin); ◆ нижний ~ Oktyabrʼ inqilobigacha Rossiyada: soldat yoki matros.