Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

saf

Aytilishi

Etimologiyasi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — qator; tartib bilan, yon-

ma-yon turish] 1 Harbiylarning yoki umuman kishilarning va narsalarning maʼlum tar-tibda tizilishi, muntazam qatori. ◆ Saf tortmoq. Bir safga tizilmoq. hi ◆ Shov-shuv, gʻala-gʻovur birdan bosilib, hamma safga turdi. O. Yoqubov, „Izlayman“ . ◆ Dushman safi buzilib, har tomon toʻzib ketdi. "Nurali" . ◆ Yoʻlning ikki chetida uzun mirzateraklar saf torgan. N. Aminov, „Suvarak“ .

2 koʻchma Biror jarayon, faoliyatning eng qizgʻin oʻrni. ◆ Har bir vijdonli odam bu ku-rashning oldingi safida bormogʻi lozim. Gazetadan .

3 koʻchma Biror guruhga mansub kishilarning majmui, qatori. ◆ Hozirgi dolzarb kunlar masʼuliyati har bir kishining oʻrni paxtazorda, terimchilar safida boʻlishini taqozo etmoqda. Gazetadan . ◆ Minglab abi-turiyentlar tsgabalar safiga qoʻshilish uchun sinov imtihonlaridan oʻtishyapti. Gazetadan .

Safga kirmoq 1) biror muntazam tizil-gan qatordan joy olmoq; 2) biror guruh-dan joy olmoq, unga qoʻshilmoq. ◆ Talabalar safiga kirmoq. Ilgʻorlar safiga kirmoq. Safga oʻtmoq ayn. safga kirmoq. Safdan chiqmoq 1) muntazam qatordan oldinga chiqmoq. ◆ Safdan bir qadam olgʻa chiqmoq ; 2) aʼzolikdan chiqmoq; 3) koʻchma qatordan chiqmoq, ishdan chiqmoq. ◆ Ergashevlar okopi yonida birdaniga uchta granata portladi. Ergashevning jan-govar doʻstlari yaralanib, safdan chiqdi. N. Safarov, „Qahramonning tugʻilishi“ .

Ot

saf (koʻplik saflar)

Antonimlari

САФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

saf
1 ряд, шеренга, ряды; ◆ partiya safini mustahkamlash укрепление рядов партии; ◆ saf tortmoq строиться в ряды; построиться; ◆ saf tortib turmoq стоять рядами; ◆ saf tuzmoq выстраиваться (быть построенным) в ряды; ◆ safga kirmoq прям. и перен. войти в ряд, войти в шеренгу; ◆ safma-saf рядами; ряд за рядом;
2 строй; ◆ daraxtlar tekis saf tortib turadi деревья стоят в ровном строю.

Ozarbayjoncha (az)

Sifat

saf

pok, sof

Turkcha (tr)

Ot

saf

begʻubor, gʻuborsiz, ishonuvchan, laqma, musaffo, qator, saf, sodda, sof, toza

saf