tole

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

to-le

Etimologiyasi

a. jJLL — koʻtarilayotgan, yuqori-layotgan; taqsir, qismat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Turmushdan mam-nunlik holati, turmushdan mamnun etuvchi taqdir. ◆ Toleingda bor ekan yashash, Goh qon ichding, gohida sharob. A. Oripov, „Yurtim shamoli“ . ◆ Toleingdan oʻrgilay, qizim, onang shoʻrlik qiz boʻlib, kelin boʻlib, hech narsa koʻrmagan edi, xudoyi taolo hammasini senga nasib qilgan ekan. A. Qahhor, „Ogʻriq tishlar“ . ◆ Ha, tole boʻlmasa qiyin ekan! Men ne-ne orzular bilan ilm-hunar oʻrganib kelgan edim! Vatanim boʻlmish Fargʻona vodiysida.. mad-rasalar qurmoqchi edim. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

2 s. t. Omad, baxt. ◆ Xoʻjayinning karmoni oʻpirilganga oʻxshaydi, tolei yoʻq-da. Shu bu yil yutqizishdan boshi chiqmay qoldi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Sulton boʻzchining oʻgʻli Muhammadjonning tolei past ketdi. N. Safarov, „Sulton boʻzchining nevaralari“ .

Antonimlari

ТОЛЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tole
[[[tolei]]]
1 фортуна, счастье; счастливая звезда; ◆ tolei baland (kishi) счастливый, удачливый (человек); ◆ tolei past odam несчастливый, неудачливый человек; ◆ uning tolei pastlik qildi ему не повезло; ◆ tole qushi птица счастья; ◆ toleimga на моё счастье; ◆ toleimdan oʻrgulay (или aylanay)! ой, как я счастлив!;
2 разг. судьба, рок; ◆ toleni sinab koʻrmoq испытывать судьбу.