верхушка

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

вер-хуш-ка

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

верхушк/а ж, р. мн. -шек
1 tepa qism, tepa, choʻqqi, (qoq) uch, bosh; ◆ ~а дерева daraxtning uchi (qoq uchi); ◆ ~а лёгкого oʻpkaning tepa qismi; ◆ ~и волн toʻlqinlarning choʻqqilari;
2 перен. разг. yuqori tabaqalar, doiralar; ularga mansub kishilar: ◆ правящая ~а hukmron tabaqalar;
3 перен. разг. yuzaki tomon; sayoz bilim; ◆ ~и знаний yuzaki bilimlar.