вершина
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
вер-ши-на
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
вершин/а ж
1 tepa, uch, choʻqqi; ◆ ~а горы togʻ choʻqqisi; ◆ ~а дерева daraxtning uchi;
2 перен. чего eng yuksak daraja, avj, choʻqqi; ◆ на ~е славы shuhrat choʻqqisida, shuhrati juda oshgan vaqtda; ◆ ~а угла мат. burchak uchi.