посвятить

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

пос-вя-тить

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

посвя/титъ, -ящу, -ятишь сов. (несов. посвящать)
1 кого-что во что xabardor (voqif) qilmoq, malum qilmoq; tanishtirmoq, bildirmoq; ◆ ~тить друга в свою тайну doʻstini oʻz siridan vokif qilmoq, oʻz sirini doʻstiga bildirmoq; ◆ ~тить родственника в свои планы qarindoshini oʻz rejalaridan xabardor qilmoq, oʻz rejalarini qarindoshlariga malum qilmoq;
2 что кому-чему bagʻishlamoq, atamoq; ◆ ~тить себя науке ў zini fanga bagʻishlamoq; ◆ ~тить все силы боръбе за мир bor kuchini tinchlik uchun kurashga bagʻishlamoq; ◆ его доклад ~щён творчеству А. С. Пушкина uning dokladi A. S. Pushkin ijodiga bagʻishlangan;
3 что atamoq, bagʻishlamoq, xotirasiga bagʻishlamoq; ◆ ~тить книгу своему другу kitobini doʻstiga (doʻstining xotirasiga) bagʻishlamoq;
4 кого-что во что уст. i церк. nom (unvon) bermoq; ◆ ~тить в рыцари ritsarlik nomini (unvonini) bermoq; ◆ ~тить в епископы yepiskoplik unvonini (darajasini) bermoq.