свой
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
свой
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
свой м, р. своего; svoya ж, р. своей; svoyo с, р. svoyego; мн. свой, р. своих
1 мест. притяж. oʻz ( oʻ zi nin g): любить свою Родину oʻz Vata n ini s ye vmoq; жить своим трудом oʻz mehnati bilan yashamoq; покинуть своё место oʻz jo y ni: tashlab ketmoq, на своё горе oʻz zarariga, oʻz boshiga; наблюдать своими глазами oʻz koʻzi bilan koʻrmoq; сделать своими руками oʻz qoʻli bilan qilmoq; варенье своего изготовления oʻzi tayyorlagan (qoʻlbola) murabbo;
2 мест. притяж. oʻziga qarashli (tegishli), shaxsiy, xususiy, oʻz, oʻzining; у него своя машина uning oʻz (shaxsiy, xususiy) mashinasi bor;
3 в знач. сущ. своё с, р. своего oʻziniki, oʻz ishi (gapi, fikri, haqi va h. k.); он опять за своё u yana oʻzinikini (oʻz gapini, fikrini) maʼqullay boshladi; u yana eski q iligʻini boshladi; настаивать на своём oʻz fikrida turmoq; oʻz aytganini maqullashga harakat qilmoq; потерять своё oʻz hakini ketkizmoq; он своё получил 1 ) u oʻz haqini oldi; 2 ) u qilmishiga yarasha jazolandi;
4 в знач. сущ. свой мн. (ед. свой м, своя ж ) oʻzimiznikilar; biznikilar, oʻzimizga qarashli (yaqin) odamlar, qarindosh lar; гостить у своих qarindoshlarinikida mehmon boʻlmoq; здесь все свои bu yerdagilar hammasi oʻzimiznikilar; оповестите всех своих oʻzimizga qarashli hamma yaqin odam-larga xabar qiling;
5 oʻziga xos; oʻziga yarasha, oʻz; у этого писателя своя манера bu yozuvchining oʻziga xos uslubi bor; в этой мелодии есть своя прелесть bu kuyning oʻziga yarasha zavqi bor;
6 oʻziga mos (muvofik), tegishli; belgili: oʻz; продавать по своей цене oʻz narxida sotmoq; в своё время мы с ним дружили oʻz vaqtida (bir vaqtlar) u bilan doʻst edik; всему своё время har narsaning oʻz (belgili) vaqti bor;
7 oʻzimizga qarashli, qarindosh; ◆ он ~ человек u oʻzimizning odam; здесь все свой люди bu yerdagi odamlar hammasi oʻzimiznikilar, bu yerdagilar hammasi qarindosh;
8 в знач. сущ. ◆ ~м yaqin kishi; считать за своего oʻziga yaqin kishi deb bilmoq, oʻziga yaqin tutmoq; ◆ сам не ~ ; сама не своя nima qilishni bilmay qolish, oʻzini yoʻqotib qoʻyish, gangib qolish; (рассказать )своими словами oʻz soʻzi bilan (oʻzicha, bilganicha) aytib bermoq; брать (взять )своё oʻz maqsadiga erishmoq; aytganini qilmoq; идти своей дорогой ili своим путём (л. м. oʻz yoʻlidan bormoq) oʻz fikri (xohishi) bilan ish tutmoq, mustaqil harakat qilmoq; сказать своё слово см. сказать; идти своим чередом oʻz yoʻli bilan bormoq, oʻz yoʻli bilan rivojlanmoq; умереть своей смертью oʻz ajali bilan oʻlmoq; умереть не своей смертью oʻldirilmoq, halok boʻlmoq; своих не узнаёшь! oʻzingnikilarni ham tanimay qolibsan!, koʻzi ngni yogʻ bosib qolibdi! (poʻpisa iborasi); на своих на двоих разг. oʻz oyogʻ i bilan, piyoda, yayov; быть не в своей тарелке см. тарелка ; он не в своём уме u aqlidan ozgan, miyasini yeb qoʻygan, uning esi joyida emas; называть вещи своими именами (л. м. har narsani oʻz nomi bilan atamoq) tugʻrisini aytmoq.