оковать
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
о-ко-вать
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
окова/ть, окую, окуешь сов. (несов. оковывать)
1 что metall bilan qoplamoq, metall qoqmoq; ◆ ~ть сундук железом sandiqqa tunuka qoqmoq, sandiqni tunuka (temir) bilan qoplamoq;
2 кого-что уст. band (kishan) solmoq, kishanlamoq, boʻgʻovlamoq;
3 перен. кого уст. книжн. tildan qoldirmoq, harakatdan mahrum qilmoq, taxt qotirib (taxta qilib) qoʻymoq; ◆ Ужас ~л всех, находившихся в хате (Gogol) Vahima uydagilarniig hammasini taxt qotirib (taxta qilib) qoʻydi;
4 перен. что muzlatmoq, muz bilan qoplab bosh qotirmoq, toʻxtatib qoʻymoq; ◆ лёд ~л озеро qoʻlni muz qopladi; идти по окованной морозом земле muzlab tosh qotgan yerdan bormoq.